Άλλο Λονδίνο, άλλο Λευκωσία. Του Γιώργου Παυλίδη

Φανταστήκατε ποτέ δήμαρχο Λευκωσίας άτομο που να μην είναι αυτόχθονας ιθαγενής, ελληνοκύπριος, Χριστιανός Ορθόδοξος;

Θα μπορούσε άραγε ποτέ στο πηδάλιο του Δήμου της κυπριακής πρωτεύουσας να εκλεγεί ο γιός του ασιάτη ντελιβαρά, ή η εγγονή της "μαυρούς" που ξεσκατίζει την κοτσιάκαρη; Ούτε σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Εδώ δεν καταδεχόμαστε να μοιράσουμε την εξουσία με τους τουρκοκύπριους που είναι κι αυτοί αυτόχθονες, και θα αναδείξουμε σε πολιτειακά αξιώματα απογόνους ξένων και μάλιστα αλλόθρησκους; Μπορεί όταν τ' ακούμε να μην μας αρέσει, όμως ως κύπριοι κατατρυχόμαστε από φαντάσματα και ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Μένουμε φανατικά προσκολλημένοι σε ξεπερασμένα πρότυπα και μοντέλα σκέψης, αρνούμενοι να δούμε τις προοπτικές που διανοίγει η απελευθέρωση του πνεύματος. Εξακολουθούμε να ψάχνουμε ενοποιητικά στοιχεία στη φυλετική καταγωγή, στο αίμα και σε μια κακώς νοούμενη μοναδικότητα, γυρίζοντας το πρόσωπο, όπως ο γελοίος Πολ Γκόλτινγκ, στο καινούργιο που αναδεικνύεται μέσα από την αποδοχή της διαφορετικότητας και την προώθηση της πολυπολιτισμικότητας.

Δεν θα ισχυριστώ ότι ο Σαντίκ Καν θα είναι ο ιδανικός δήμαρχος για το Λονδίνο. Μπορεί ν' αποδειχθεί και ο χειρότερος. Αλλού έγκειται η ουσία του σχολίου: Στη ανάγκη το κάθε Κράτος να δημιουργεί προϋποθέσεις ισονομίας, ισοπολιτείας και ίσων ευκαιριών ανέλιξης σε όλους του πολίτες του. Ο Σαντίκ Καν μπορεί να είναι πακιστανικής καταγωγής και μουσουλμάνος, όμως πάνω απ' όλα είναι βρετανός πολίτης, δημότης και τώρα δήμαρχος του Λονδίνου. Και οι λονδρέζοι δεν τον έκριναν με κριτήριο το θρήσκευμα, ή την καταγωγή του, αλλά στη βάση του προγράμματος και των προτάσεων που κατέθεσε.

Ελπίζω και εύχομαι κάποτε κι εμείς εδώ ν' ανεβούμε σ' αυτό το σκαλοπάτι. Βέβαια για να γίνει αυτό χρειάζεται να καλύψουμε το έλλειμμα κουλτούρας που καθορίζει τη συμπεριφορά, τις επιλογές και το επίπεδο της συνείδησής μας. Μ άλλα λόγια χρειάζεται να γίνουμε περισσότερο ανεκτικοί, περισσότερο δημοκρατικοί, πιο ανοικτόμυαλοι. Με μια φράση αυτό ονομάζεται "δημοκρατική παιδεία"!