Κύπρος ειδήσεις

Από τον Απρίλη (2001) που εγκρίθηκε το περιβόητο νομοσχέδιο για το ΓΕΣΥ πέρασαν ήδη 15 χρόνια.  Ήταν το πιο πολυσυζητημένο νομοσχέδιο στα εννέα χρόνια κοινοβουλευτικής μου δράσης στην Κύπρο (2001-2009) και ιδιαίτερα κατά την περίοδο 2006-9 που ως πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών παρακολουθούσα στενά το θέμα. Η τότε κυβέρνηση Παπαδόπουλου προσπάθησε έντονα για έγκριση Σχεδίου Στρατηγικής για το ΓΕΣΥ (Δεκ. 2006), προώθηση εγγράφων πολιτικής σε σχέση με το νέο Σύστημα και ψήφιση των Περί Γενικού Συστήματος Υγείας Νόμων 2001-2005 ώστε να εκσυγχρονιστούν διάφορες πτυχές του. Στόχος ήταν η εφαρμογή του ΓΕΣΥ μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2008. Προηγήθηκαν μελέτες των McKinsey & Co για μετάβαση στο νέο σύστημα υγείας, συναντήσεις με ενδιαφερόμενους φορείς και αναλογιστική μελέτη κοστολόγησης του ΓεΣΥ από τον οίκο Mercer. Κι ενώ όλα φαίνονταν να βαίνουν καλώς, σημειώθηκαν ανατροπές... Αλλαγή κυβέρνησης, οικονομική κρίση , αλυσιδωτές συνέπειες... Έκτοτε μεσολάβησαν δύο νέες κυβερνήσ

Σε περιόδους οικονομικής ύφεσης ή κρίσης ακολουθούνται πολιτικές που στόχο έχουν «όλα να γίνουν ιδιωτικά και ας τρώμε πέτρες». Αυτό κάνει σήμερα η Κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ για τα ζητήματα υγείας. Εφαρμόζει μια καλά μελετημένη τακτική ώστε να οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση τα δημόσια νοσοκομεία και ακολούθως να αντικαταστήσει τις υπηρεσίες τους από αντίστοιχες ιδιωτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες μάλιστα να φαντάζουν σωτήριες. Πράγμα, το οποίο οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μέχρι στιγμής το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Βέβαια ο τελικός στόχος τους είναι να «πουλήσουν» τη δημόσια υγεία σε ένα στρατηγικό επενδυτή και τότε η Υγεία να μετατραπεί από δημόσιο κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα και από κοινωνικό δικαίωμα σε ατομικό προνόμιο μόνο για όσους έχουν γεμάτο το πορτοφόλι. Ο Πρόεδρος λέει ότι είναι παραπλανημένος και η υγεία χρήζει Πρώτων Βοηθειών. Κι αυτό τη στιγμή που εξαιτίας των δικών τους χειρισμών και μεθοδεύσεων το δημόσιο σύστημα υγείας καταβαραθρώθηκε με σοβαρότατες επιπτώσε

Εδώ και μία εβδομάδα λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω στην κατεχόμενη Λευκωσία εξελίσσεται μία νεανική βελούδινη επανάσταση με το σύνθημα “Reddediyoruz”, που σημαίνει “Απορρίπτουμε”. Με καθημερινές και μαζικές δραστηριότητες νέοι Τουρκοκύπριοι έστειλαν ένα δυνατό μήνυμα αντίστασης και αμφισβήτησης της διαδικασίας που ξεκίνησε στην ψευδοβουλή την περασμένη εβδομάδας και που ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας. Αιτία αποτέλεσε η συζήτηση και η ψηφοφορία για τη δημιουργία του λεγόμενου «Γραφείου Συντονισμού Νεολαίας και Αθλητισμού», απόφαση η οποία τελικά μετά από μία μαραθώνια συνεδρία εγκρίθηκε με τις ψήφους των κομμάτων Εθνικής Ενότητας, του Δημοκρατικού Κόμματος και των 4 ανεξάρτητων βουλευτών. Η συμφωνία η οποία ας σημειωθεί ότι έχει ήδη περάσει από την τουρκική εθνοσυνέλευση, προνοεί για τη σύσταση γραφείου στη Τουρκία μέσω του οποίου θα εξετάζονται όλα τα αιτήματα που αφορούν σε όλες τις δραστηριότητες αθλητισμού και νεολαίας. Όπως σημείωναν χαρακτηριστικά νέοι που βρίσκονταν

Το κύριο χαρακτηριστικό των ‘φασιστικών’ καθεστώτων είναι ο απολυταρχισμός, η συγκέντρωση εξουσιών σε μη εκλεγμένους, δημοκρατικούς θεσμούς. Δεν είναι απλά μια παρέα νεαρών που βανδαλίζουν κτίρια, δεν είναι μόνο η ξενοφοβική και ρατσιστική ρητορική, είναι κυρίως η συνταγματική δομή ενός κράτους και η πρακτική του εφαρμογή με τρόπο που εξαλείφει σε σημείο αφανισμού την λαϊκή κυριαρχία και την αναπληρώνει με την πολιτική και βούληση ολίγων. Έτσι νομοθετούν με βάση τις προσωπικές τους πεποιθήσεις και συμφέροντα, εκτελούν και δικάζουν με την δική τους αίσθηση δικαιοσύνης και αναλόγως της περίπτωσης. Μόνο η δημοκρατία μπορεί να αποτρέψει αυτό το φαινόμενο. Και στην Κύπρο έχουμε έλλειμα από αυτό το αγαθό. Έλλειμα που προκύπτει και από την Συνταγματική μας τάξη αυτή καθ’ αυτή, αλλά κυρίως από την πρακτική της εφαρμογή. Στην Κύπρο όπως και στις πλείστες ‘δημοκρατίες’ έχουμε τον διαχωρισμό των τριών κύριων κρατικών εξουσιών, δηλαδή την εκτελεστική εξουσία (κυβέρνηση), την νομοθετική ε

«Προσωπικά είμαι πεπεισμένος πως αν καταφέρουμε να μεταφέρουμε τις ανησυχίες και τις παραστάσεις που προσλαμβάνουμε από τους πολίτες μέσα στη Βουλή, μέσα στις Επιτροπές, η απόσταση που συζητούμε και ξανασυζητούμε θα μειωθεί.» Τρεις βδομάδες μετά τις εκλογές, πιστεύω πως η μετεκλογική ζάλη έχει περάσει. Οι 56 νέοι βουλευτές έχουμε περάσει την πόρτα του κοινοβουλίου αρκετές φορές, έχουμε καταρτιστεί σε Επιτροπές και από αύριο ξεκινάμε δουλειά. Ότι θα είναι δύσκολη θητεία, το είπαμε πολλές φορές. Και είναι και αυτό ένα στοίχημα. Να καταφέρουμε να είμαστε παραγωγικοί σε συνθήκες ασυνήθιστες για τα δεδομένα του κοινοβουλίου. Και δεν αναφέρομαι στη σύνθεση της Βουλής, όπως προέκυψε μετά τις εκλογές ούτε, προκαταβολικά, στη δυσκολία σύνθεσης απόψεων και συνεργασίας μεταξύ των οκτώ κομμάτων. Αναφέρομαι, κυρίως, στη δυσκολία να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών και να μειώσουμε την απόσταση του κοινοβουλίου και της κοινωνίας. Η παραγωγικότητα ενός εκάστου είναι σίγουρα σημαντι

Μέχρι και σήμερα η λύση του κυπριακού έχει συνδεθεί στη συλλογική συνείδηση των Κυπρίων πολιτών με την ιδέα της αποστρατικοποίησης, δηλ. την άμεση απόσυρση των κατοχικών και ειρηνευτικών δυνάμεων, τη βαθμιαία διάλυση της Ε.Φ και τη σταδιακή απορρόφηση των στελεχών της (ας πούμε 2.000 ατόμων) σε άλλες υπηρεσίες. Θεωρείται ότι ένα άμεσο όφελος από τη λύση θα είναι η κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης και ότι τα 300.000.000 ευρώ των αμυντικών δαπανών θα διοχετευθούν σε άλλους παραγωγικούς τομείς, κυρίως στην υγεία, την παιδεία, την φροντίδα των ηλικιωμένων κ.α. Όλα αυτά ίσχυαν μέχρι χτες, διότι σήμερα μπροστά στα μάτια μας συμβαίνει το παράδοξο από τη μια να βαίνουμε προς ευόδωση των συνομιλιών του κυπριακού, άρα μείωση του αισθήματος ανασφάλειας, με αξιόπιστα διεθνή εχέγγυα από υπερδυνάμεις, Ε.Ε και ΝΑΤΟ κι από την άλλη η κυβέρνηση να αυξάνει τις στρατιωτικές δαπάνες και το κυριότερο να δημιουργεί μια μη παραγωγική τάξη 3.000 επαγγελματιών οπλιτών με μιλιταριστικό πνεύμα, που κα

«Η Κ.E. του ΑΚΕΛ αποφάσισε να δώσει τη δυνατότητα με οργανωμένο τρόπο, σε φίλους, ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, αλλά και γενικότερα σε πολίτες που θέλουν να μεταφέρουν τις θέσεις τους, να το πράξουν μέσω αυτής της σελίδας». (apopseis.akel.org.cy) Ως πολίτης με δημόσια εκπεφρασμένα φιλικά αισθήματα προς το ΑΚΕΛ θα διατυπώσω τις απόψεις μου εδώ. Δημόσια. Τα πολιτικά κόμματα ανήκουν στο δημόσιο χώρο. Οι όποιοι προβληματισμοί για το μέλλον τους αφορούν και ενδιαφέρουν το σύνολο των πολιτών. Η εποχή του σεχταρισμού ή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού έχει παρέλθει προ πολλού. Αν το ΑΚΕΛ θέλει να παραμείνει μια μεγάλη παράταξη, πρέπει να σταματήσει να φοβάται τη δημόσια συζήτηση για τα προβλήματα, τις κρίσεις, τις προκλήσεις και τις προοπτικές του. Αυτή είναι η πρώτη μου εισήγηση. Η στελέχωση των ανώτατων καθοδηγητικών οργάνων (Κ.Ε και Π.Γ) κατά μεγάλο ποσοστό από επαγγελματικά στελέχη του κόμματος, πρακτική που εισήχθηκε το 1949 υπό άλλες συνθήκες, έχει κλείσει τον κύκλο της. Δημιουργεί πε