Κύπρος ειδήσεις

Στις 24 Ιουνίου 2016 η Ευρώπη ξύπνησε σε μια διαφορετική μέρα.   Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Μεγάλη Βρετάνια κατέδειξε την βούληση των Βρετανών για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ποσοστό 51.9%, γεγονός που διανοίγει τον δρόμο για την επίκληση του Άρθρου 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως εισήχθηκε από την Συνθήκη της Λισαβόνας) και την απαρχή της διαδικασίας εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση.  Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού για πρώτη φόρα γίνεται επίκληση του μηχανισμού εξόδου από την Ένωση, ενώ εν πάσει περιπτώσει μια τέτοια δυνατότητα δεν υπήρχε προ- Λισαβόνας. Η Ένωση εισέρχεται πλέον σε αχαρτογράφητα ύδατα, ενώ η ίδια η Μεγάλη Βρετανία θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της απόφασης του κυρίαρχου Βρετανικού λαού που επέλεξε ένα αύριο εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Η οποιαδήποτε ενδελεχής μελέτη του αντικρίσματος του Brexit, θα πρέπει να εστιαστεί σε δυο πυλώνες: στην Μεγάλη Βρετάνια χωρίς τη

Πολύ εύστοχο το άρθρο του Γιώργου Καλλινίκου που δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο την Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016.  Μιλά τη γλώσσα της αλήθειας και με εκφράζει απόλυτα.Στηλιτεύει την ανευθυνότητα, την προχειρότητα,τα ημίμετρα, τον ωχαδελφισμό, την έλλειψη παιδείας και ειδικά περιβαλλοντικής παιδείας αλλά και σωστών στρατηγικών σχεδιασμών πρόληψης και καταστολής. Μια νέα καλοκαιρινή τραγωδία προστίθεται σε τόσες άλλες, που μετάτρεψαν τα καλοκαίρια μας σε εφιάλτες και πυρακτωμένες θύμισες που σπαράσσουν τα σωθικά. Η Κύπρος μαυρίζει ξανά στην κυριολεξία και τη μεταφορά. Το τοπίο στη Σολιά μοιάζει κρανίου τόπος. Η πύρινη λαίλαπα άφησε στο διάβα της αποκαϊδια και σκεβρωμένα υπολείμματα δένδρων. Βουνοπλαγιές που θυμίζουν σεληνιακό τοπίο. Καπνούς. Ερήμωση. Πόνο, γιατί χάθηκαν ζωές κι ορφάνεψαν οικογένειες... Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε, ξεχύνοντας φρίκη,όλεθρο, καταστροφή. Δυο νέοι δασοπυροσβέστες έχασαν τη ζωή σε ώρα καθήκοντος. Καμμία χορηγία και καμμία βοήθεια δεν θα αναπληρώσει ποτέ

Το BREXIT είναι γεγονός. Αποτελεί το αποτέλεσμα μιας εκστρατείας που δεν βασίστηκε σε νηφάλια ανάλυση και ουσιαστικά επιχειρήματα, αλλά στο λαϊκισμό και στο συναίσθημα των Βρετανών πολιτών, ιδιαίτερα της τρίτης γενιάς. Μιας εκστρατείας που πρόταξε ως αιχμή του δόρατος τις αρνητικές συνέπειες του μεταναστευτικού ρεύματος, προάγοντας συνθήματα εκφοβισμού, ρατσισμού και ξενοφοβίας. Ένα δημοψήφισμα που τελικά, σε θέματα επικοινωνιακής προσέγγισης, δεν διέφερε και πολύ από αυτά που βιώσαμε πιο κοντά στον τόπο μας: από τη μία, η δύναμη του ανθρωπισμού, της ελπίδας, της αλληλεγγύης, και από την άλλη, η δύναμη του μίσους και του φόβου. Και δυστυχώς αυτή η σύγκρουση μεταξύ των δύο φιλοσοφιών, γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν διεξάγεται, σε τέτοια εμβέλεια, σε ώριμες δημοκρατίες όπως αυτή της Βρετανίας. Η διενέργεια του δημοψηφίσματος ήταν απόρροια της προσωπικής προεκλογικής ατζέντας του παραιτηθέντος, σήμερα, Πρωθυπουργού της Βρετανίας, ο οποίος, για να αντιμετωπίσει την εσωκομματική αντι

Μεγάλη Βρετανία: Η πολιτική ένωση της Αγγλίας με την Ουαλία, υπό τον Άγγλο Βασιλιά. Έγινε το 1536. Στην Ένωση προσχώρησε και η Σκωτία το 1707. Ηνωμένο Βασίλειο: Είναι η πολιτική ένωση της Μεγάλης Βρετανίας με την Ιρλανδία. Μετά τη διάσπαση της Ιρλανδίας σε Βόρεια Ιρλανδία και Δημοκρατίας της Ιρλανδίας (ΕΙΡΕ, Νότιο Τμήμα), η τελευταία αποσχίστηκε και δεν περιλαμβάνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ίδρυση του χρονολογείται από το 1801. Χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου: Αγγλία, Σκωτία, Β. Ιρλανδία, Ουαλία. Αν και αναφέρονται ως χώρες, στην πραγματικότητα πρόκειται για περιφέρειες με αρμοδιότητες που τους ανατίθενται από το κεντρικό σύνταγμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Αν και έχουν το δικαίωμα διεθνούς εκπροσώπησης, σε μη πολιτικούς σχηματισμούς, στην πραγματικότητα, στο Ηνωμένο Βασίλειου υπάρχει ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ... αυτή του Ηνωμένου Βασιλείου. Μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μέλος του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και άλλων διεθνών οργανισμών. Συνταγματικά δεν υπάρχει δυνα

Τον άλλο μήνα κλείνουν αισίως σαράντα χρόνια από τότε που ο ιστορικός ηγέτης Γλαύκος Κληρίδης μαζί με συνεργάτες του ίδρυσαν τη μεγάλη παράταξη του Δημοκρατικού Συναγερμού. Μια παράταξη που κατάφερε μέσα από δύσκολ ους αγώνες για αρχές και αξίες, να συμβάλει στην αναβάθμιση της δημοκρατικής ζωής του τόπου. Δίκαιη λοιπόν η υπερηφάνεια των μελών και υποστηριχτών, του ΔΗΣΥ. Σύμφωνα με το Καταστατικό του κόμματος και τη διακήρυξη αρχών της 4ης Ιουλίου 1976, ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι ένα κόμμα δημοκρατικών αρχών, ιδεολογικό και όχι προσωπικό. Στηρίζεται σε βασικές ιδεολογικές αρχές, πιστεύει σ' αυτές και η τοποθέτησή του προσδιορίζεται από αυτές. Κάθε δράση του απορρέει μέσα από την Ιδρυτική Διακήρυξη του και τις μεταγενέστερες Διακηρύξεις Αρχών. Βασικά, ο Δημοκρατικός Συναγερμός ιδρύθηκε μετά τη λαίλαπα του 1974 για να βοηθήσει στο χτίσιμο της δημοκρατικής ζωής του τόπου και στην απελευθέρωση της πατρίδας. Δυο κύριες επιδιώξεις βασισμένες σε υψηλά ιδανικά και αρχές

Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου προετοιμάζει έκθεση για την αξιοποίηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο του δυναμικού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η έκθεση τονίζει μεν τη σημασία που έχουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην οικονομία, και τις προοπτικές που έχουν τόσο για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, όσο και για την οικονομία, δυστυχώς όμως δεν λαμβάνει υπόψην ούτε τους εργαζόμενους, ούτε και την ποιότητα των θέσεων εργασίας που πρέπει να διατηρηθεί μέσα από τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ως σκιώδης εισηγητής της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς σταθήκαμε ιδιαίτερα επικριτικά στην έκθεση του Κοινοβουλίου. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν είναι μόνο οικονομικά μεγέθη, και οι θέσεις εργασίας που δημιουργούν δεν μπορούν να είναι θέσεις με μισθούς πείνας, απάνθρωπα ωράρια και μη σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα. Έτσι, ως ομάδα, καταθέσαμε τροπολογίες για δημιουργία ασφαλών και αξιοπρεπών

Πριν λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε ότι η πλούσια Ελβετία, που δεν θυμάμαι να την άγγιξε ποτέ οικονομική κρίση και τα συνεπακόλουθα της, δεν διέθετε δίκτυ κοινωνικής προστασίας για τους πολίτες της που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας. Δεν διέθετε τον κατεξοχήν κοινωνικό θεσμό, τον θεσμό του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Πιστεύω ότι αυτό δεν ήταν η μεγάλη είδηση. Η πραγματική είδηση προήλθε από το γεγονός ότι η Κυβέρνηση της Ελβετίας αποφάσισε να θέσει σε Δημοψήφισμα την Εφαρμογή του Θεσμού του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος για τους Ελβετούς Πολίτες και τελικά απορρίφθηκε η πρόταση για εφαρμογή αυτού του σημαντικού μέτρου που θα κάλυπτε τους ευάλωτους και εκτεθειμένους πολίτες της Ελβετίας. Η Ελβετία, η πλέον ευημερούσα χώρα ολόκληρης της Ευρώπης, αναγνώρισε την αναγκαιότητα να εφαρμόσει αυτό το σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό μέτρο, το μέτρο για Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, για τους μη προνομιούχους πολίτες, θέτοντας το σε Δημοψήφισμα. Τελικά μέσα από Δημοψ

Οι δύο ηγέτες εισήλθαν στο στάδιο των εντατικών συνομιλιών προς αναζήτηση συνολικής συμφωνίας στο Κυπριακό. Μάλιστα, η πρώτη συνάντηση, σύμφωνα με τις δικές τους δημόσιες δηλώσεις, υπήρξε παραγωγική στο κεφάλαιο των ομοσπονδιακών αρμοδιοτήτων. Σε άλλες ειδήσεις, χιλιάδες Τουρκοκύπριοι διαδήλωσαν κατά μιας νέας απόπειρας αφομοίωσής τους από την Τουρκία, ενώ στην Ευρώπη όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο βρετανικό δημοψήφισμα που θα κρίνει τη συνοχή της ΕΕ και όχι μόνον. Πολλοί, με ειλικρινή απορία και ενδιαφέρον, διερωτούνται αν υπάρχει ακόμη προοπτική συμφωνημένης λύσης στο Κυπριακό το προσεχές διάστημα. Με την όποια γνώση και ενημέρωση, θα μοιραστώ εδώ την εκτίμησή μου. Ναι, υπάρχει ακόμη προοπτική συνολικής συμφωνίας. Παρά το χρόνο που χάθηκε, παρά τα πισωγυρίσματα, παρά την τραγική διαχείριση της κοινής γνώμης και της κοινωνίας, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, η προοπτική είναι ολοζώντανη. Για τους εξής τέσσερις λόγους: • Έχει γίνει πολλή δουλειά από τους δύο ηγέτε

Στην κατεχόμενη Λευκωσία νέοι Τουρκοκύπριοι ορθώνουν ανάστημα και απορρίπτουν την προσπάθεια της Τουρκίας να τους αφομοιώσει πολιτισμικά. Οι κινητοποιήσεις τους στέλλουν όμως και ένα παράπλευρο μήνυμα σε μας, τους Ελληνοκύπριους. Είναι προφανές ότι έχουμε πολλές πολιτικές διαφορές με τους Τουρκοκύπριους, που προκύπτουν από το διαχωρισμό που γινόταν από την περίοδο της Αγγλοκρατίας. Οι διαχωριστικές αυτές γραμμές γίνονταν πιο έντονες με αποκορύφωμα τα γεγονότα του 1963-64 και την τουρκική εισβολή του 1974. Ο διαχρονικός αυτός διαχωρισμός δημιούργησε αυτό που ονομάζουμε δικοινοτική πτυχή του κυπριακού. Παρόλα αυτά υπάρχει ένας κοινός κίνδυνος. Οι Τ/κ θεωρούν ότι η διατήρηση του στάτους κβο και η διαιώνιση της ασφυκτικής παρουσίας της Τουρκίας, συνιστούν απειλή κατά της ταυτότητας και της κοινοτικής τους υπόστασης. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για την ε/κ κοινότητα, η οποία όσο περνούν τα χρόνια θα μετρά βαριά πλήγματα από τη μη λύση του κυπριακού με αποτέλεσμα να απειλείται

Σκέψεις απ’ αφορμή την προσπάθεια για εκλογή στην Προεδρία της 71ης Γενικής Συνέλευσης. Την περασμένη βδομάδα ολοκληρώθηκε μια μεγάλη προσπάθεια για την ανάδειξη της Κύπρου στην προεδρία της 71ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ήταν η πρώτη φορά από την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ένταξη της στο διεθνή οργανισμό που διεκδικήσαμε μια τόσο σημαντική θέση, τη δεύτερη ουσιαστικά σε σημασία και συμβολισμό εντός ΟΗΕ μετά τη θέση του αιρετού μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας. Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να υπεισέλθει σε θέματα αποτίμησης του αποτελέσματος ούτε σε ερμηνείες και εκτιμήσεις για το πώς ψήφισε κάθε χώρα και ποιοι λόγοι υπαγόρευσαν τις επιλογές τους. Κύριος στόχος είναι να παρατεθούν μερικοί προβληματισμοί για πτυχές αυτής της προσπάθειας αλλά και για το γενικότερο θέμα της παρουσίας και της δράσης μας εντός του ΟΗΕ. Τους μήνες που προηγήθηκαν έγινε μια πολύ σημαντική, μεθοδική και οργανωμένη δουλειά από την οποία η Κύπρος κέρδισε πάρα πολλά. Κ