Η στόφα του ηγέτη. Του Σώτου Κτωρή

Από την επομένη των εκλογών είναι βέβαιο πως θα εντατικοποιηθεί η διαπραγματευτική προσπάθεια για το Κυπριακό.

Τα δεδομένα που καθιστούν πιθανή την επίτευξη μιας συνολικής πολιτικής διευθέτησης εντός του 2016, παρά το «αρνητικό» κλίμα των τελευταίων εβδομάδων, παραμένουν αμετάβλητα. Ούτε η επάνοδος της εθνικιστικής Δεξιάς στην «διακυβέρνηση» της τ/κ Κοινότητας, ούτε η καρατόμηση Νταβούτογλου και η περαιτέρω διολίσθηση του Ταγίπ Ερτογάν στον αυταρχισμό επηρεάζουν, ουσιωδώς, την τουρκική πολιτική στο Κυπριακό. Η κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν αντικρίζει, προς το παρών, την διαιώνιση του στάτους κβο ως πρώτη της επιλογή. Το «αεροπλάνο» της διαπραγμάτευσης, επομένως, θα παραμείνει εν πτήσει. Με χρονικό ορίζοντα «προσγείωσης» το Φθινόπωρο του 2016. Είτε στο αεροδρόμιο της λύσης, είτε σε αυτό της διχοτόμησης.

Το (όποιο) αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών δεν θα έχει αντίκτυπο σε αυτή την προοπτική. Άλλωστε, τα κριτήρια που διέπουν την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών, σε διαδικασίες ανάδειξης πολιτειακών αξιωματούχων, διαφέρουν από αυτά που θα καθορίσουν την στάση τους σε ένα δημοψήφισμα για το Κυπριακό. Η σύνθεση της βουλής, επομένως, όσο σημαντικό και αν είναι να περιλαμβάνει άτομα τα οποία αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της  συγκυρίας, ότι ο τόπος βρίσκεται ενώπιον της τελευταίας, ίσως, ευκαιρίας επίτευξης μιας ομοσπονδιακής λύσης δεν αποτελεί, εντούτοις, τον καθοριστικό παράγοντα για την τροπή που θα λάβουν οι εξελίξεις.

Η ευθύνη ευόδωσης αυτής της προοπτικής, νοουμένου ότι η Τουρκία θα συμπεριφερθεί εποικοδομητικά, ανήκει αποκλειστικά στον ΠτΔ.  Αυτός έχει την αρμοδιότητα της διαπραγμάτευσης και αυτός θα επωμιστεί την ευθύνη για την κατάληξη της. Αυτός θα κληθεί να διαχειριστεί τις ανεύθυνες φωνασκίες όσων, προκειμένου να συντηρήσουν πολιτικά οφίκια και εξουσίες, σε μια Κυπριακή Δημοκρατία του 64%, επιδίδονται, ήδη, σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια αποδόμησης της ομοσπονδιακής προοπτικής.  Αυτός θα πρέπει να αγνοήσει τις (αναπόφευκτες) υποδείξεις «φίλων» να επικεντρωθεί στην προσπάθεια επανεκλογής του και να παραπέμψει την επίλυση του Κυπριακού στην επόμενη (;) θητεία του. Το βλέμμα μου δεν είναι στραμμένο στις 22 του Μάη. Αλλά στον τρόπο που ο ΠτΔ θα πολιτευτεί στις μέρες που θα ακολουθήσουν. Αν ο Νίκος Αναστασιάδης διαθέτει, εν τέλει, το πολιτικό ανάστημα να εμπνεύσει την κοινωνία, κινητοποιώντας την στην κατεύθυνση της λύσης και της διακοινοτικής συμφιλίωσης. Αν διαθέτει την στόφα ενός οραματιστή πολιτικού, ικανού να φέρει εις πέρας αυτό που υπαγορεύει το πραγματικό εθνικό συμφέρον. Η στόφα του ηγέτη.  Αυτό θα κρίνει, εν πολλοίς, τις εξελίξεις.