Τα καθόλου αυτονόητα, αυτονόητα. Του Ζήνωνα Σχίζα

Κάποιες φορές πρέπει να υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα.

Προφανώς ζούμε στην καλύτερη περίοδο της ανθρωπότητας. Ιδιαίτερα εμείς που ζούμε στην Ευρώπη. Πόσο μάλλον εμείς που είμαστε εντός της Ενωμένης Ευρώπης. Κάποια αυτονόητα για μας, που σε άλλες γωνιές του κόσμου ή και σε μας μέχρι πρόσφατα δεν είναι και δεν ήταν τόσο αυτονόητα:

Ψηλό εισόδημα μέσου νοικοκυριού.

Ψηλό προσδόκιμο ζωής και υγιής πληθυσμός.

Ελάχιστοι αναλφάβητοι, η συντριπτική πλειοψηφία των εφήβων τα πρωινά είναι στο σχολείο.

Το κράτος, αυτονόητα παρέχει στους πολίτες ηλεκτροδότηση, αποχετευτικό, υδροδότηση, υπηρεσίες δημόσιας υγείας, οδικό δίκτυο, τήρηση νόμου, επιβολή τάξης.

Αυτονόητο είναι το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

Αυτονόητο είναι το δικαίωμα στην περιουσία, ενώ το κράτος ενθαρρύνει το επιχειρείν.

Ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Σεβασμός στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Η ψήφος του κυρίαρχου λαού μπορεί να στείλει σπίτι τους κακούς αντιπροσώπους.

Οι πολίτες επιλέγουν ελεύθερα επάγγελμα.

Οι πολίτες επιλέγουν σύντροφο στα πλαίσια του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.

Η ελευθερία λόγου είναι αυτονόητη. Κανείς δεν λογοδοτεί για τις απόψεις του.

Στην Ευρώπη η ειρήνη θεωρείται αυτονόητη σήμερα. Κανείς δε σκέφτεται ότι 70 χρόνια πριν, 60 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν κυρίως στον ευρωπαϊκό χώρο.

Διαβάζω περιγραφές για την κόλαση που ζούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ισχύουν. Κόλαση ζουν άνθρωποι που κατοικούν σε άλλες περιοχές που όλα τα πιο πάνω και ακόμα περισσότερα δεν είναι αυτονόητα.

Θα σκεφτούν κάποιοι - λογικά - ότι τα πιο πάνω δεν ισχύουν σε απόλυτο βαθμό στον τόπο μας. Η κοινωνία των πολιτών και οι θεσμοί που δημιουργούν μπορούν να τα κάνουν να ισχύουν. Πολλές χώρες ήδη το καταφέρνουν...