«Δόξα τω Θεώ που έχω μια δουλειά». Της Μαρίας Παναγιώτου

Πρόσφατα ανακοινώθηκε το νέο Σχέδιο της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρωπίνου Δυναμικού (στο εξής ΑΝΑΔ) για Κατάρτιση Μακροχρόνια Ανέργων σε Επιχειρήσεις/Οργανισμούς. Κανένας δεν αμφιβάλλει για τα θετικά που προκύπτουν μέσα από αυτά τα Σχέδια τα οποία δίνουν εξάμηνες οικονομικές και ψυχολογικές ανάσες στους ανέργους. Στην πραγματικότητα όμως, πέρα από αυτές τις ανάσες, όσο και αν συμβάλουν, στατιστικά τουλάχιστον, στη μείωση της ανεργίας, δεν καταφέρνουν να φέρουν ουσιαστική επίλυση των μακροχρόνιων προβλημάτων απασχόλησης. Αυτές οι εμβαλωματικές λύσεις δεν βγάζουν τον άρρωστο από την εντατική και σίγουρα δεν του δίνουν εξιτήριο από το νοσοκομείο. Στην πραγματικότητα κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί και πίσω από φτιαχτά στατιστικά νούμερα. Δεν είμαι απαισιόδοξη ούτε μου αρέσει να μειώνω τα Σχέδια για τα οποία εργάστηκαν δεκάδες ώρες οι υπάλληλοι των αρμοδίων τμημάτων μέχρι να τα ετοιμάσουν και κυρίως για να βρουν τους πόρους να τα υλοποιήσουν. Αντίθετα. Είμαι και εγώ ...